Στέκονται περήφανοι ανάμεσα
Στους γήινους συντρόφους τους
Οι ξεχασμένοι γίγαντες του περασμένου αιώνα
Τα φτερά τους απλωμένα προς τον ουρανό
Ανοικτή δέηση στον Αίολο
Τη θεότητα των Ανέμων
Τα απλωμένα απαρχαιωμένα άκρα τους
Στέκονται ακίνητα
Ώσπου μ' ένα επουράνιο νεύμα
Να ξεχυθούν ελεύθεροι
Οι φυλακισμένοι άνεμοι
Να χαϊδέψουν τα μουδιασμένα μέλη
Ο!Άνεμοι πού'ρχεστε απ'τα βάθη των αιώνων
Ξαναδώστε τους ζωή
Κάντε τη καρδιά τους να χτυπάει γοργά
μέσα στις αστραπές και τις καταιγίδες
Χαρίστε τα βογγητά σας στα ευλύγιστα
κλαδιά των δέντρων...
No comments:
Post a Comment