Wednesday, June 13, 2012

Περί ΕΚΛΟΓΩΝ ο λόγος ;

Περί ΕΚΛΟΓΩΝ ο λόγος ;


Ήρθα στην Ελλάδα λίγο πριν κλείσω τα 13 ,το 1975 ακριβώς μετά την Χούντα. Ο πατέρας μου συνταξιούχος ανθρακωρύχος του Βελγίου περίμενε να «ηρεμήσουν» τα πράγματα στην Ελλάδα για να επιστρέψουμε στην πατρίδα Ελλάδα που τόσο νοστάλγησαν οι γονείς μου. Η επιστροφή ήταν ένα σοκ για όλους. Ο πατέρας μου να τρέχει για τα γραφειοκρατικά , να θέλει τα παιδιά του να είναι και τυπικά Έλληνες , να έχουν την Ελληνική υπηκοότητα . Δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να κρατήσουμε και την Βελγική υπηκοότητα και την Ελληνική. Έτρεχε μέρες αγανακτισμένος με τους Έλληνες γραφειοκράτες που ουδεμία σχέση είχαν με την ευγένεια και την εξυπηρετικότητα των Βέλγων . Τον έφεραν σε τέτοιο σημείο που ξεστόμισε στους δημόσιους υπαλλήλους :αφού το ελληνικό κράτος δεν θέλει τα παιδιά μου θα τους δώσω την …Τουρκική υπηκοότητα ! Ποιος …εκείνος που ήταν παιδί Ελλήνων προσφύγων από την Σμύρνη !
Οι εκλογές για μένα στην Ελλάδα , ήταν μια αποκάλυψη ! Σημαίες ποικίλων χρωμάτων να ανεμίζουν , συνοδευόμενες από μεγάφωνα στη διαπασών με επαναστατικά τραγούδια , φειγ βολάν να φτερουγίζουν στον αέρα ώσπου να προσγειώνονται μαλακά πάνω στην άσφαλτο για να καλύψουν τυχόν ξεχασμένο κενό… Μα που ζούσα τόσα χρόνια , γιατί δεν πήρα χαμπάρι να γίνονται εκλογές στο Βέλγιο …Άκουγα τους συμμαθητές μου ,στην Ελλάδα ,να μιλάνε για κόμματα και πολιτικά πρόσωπα . Ρώτησα κι εγώ τον πατέρα μου , εμείς τι ψηφίζουμε ;
Δεν ξέρω ποιον ψηφίζει η μάνα σου και ούτε με ενδιαφέρει , η ψήφος ανήκει στον καθένα προσωπικά και δεν υπάρχει λόγος να γνωρίζει κανείς άλλος …Αυτό ήταν το πνεύμα των λόγων του .
Ο πατέρας μου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη , έζησε την κατοχή , την πείνα , έζησε και τον εμφύλιο σπαραγμό . Αδελφός μου είπε σκότωσε αδελφό για τα πολιτικά …
Το κλίμα των ημερών , η βία , λεκτική και σωματική μου έφερε πιο έντονα στη μνήμη τα λόγια του πατέρα μου …