Άγαλμα αφιερωμένο στο λόρδο Άσλεϊ , κόμη του Σάφτσμπερι της βικτωριανής εποχής και
υπέρμαχο κοινωνικών και βιομηχανικών μεταρρυθμίσεων. Βρέθηκα λοιπόν με τη παρέα μου τέλη Ιουνίου 2007 στο Piccadilly Circus , τότε που άλλαξε ο πρωθυπουργός και υπήρχε μια γενική αναστάτωση στο Λονδίνο . Εν μέσω διακοπών και καθώς δεν είμαι φανατική των πολιτικών ειδήσεων , δεν είχα πάρει χαμπάρι το τι γινόταν. Μάλιστα βρήκα εύκολα εισιτήριο με το Eurostar που διασχίζει το τούνελ της Μάγχης (μέσα στο τούνελ πίσσα σκοτάδι ούτε που συνειδητοποιείς ότι ταξιδεύεις κάτω από τόνους νερού) , στην οικονομικότερη τιμή ενώ συνήθως πρέπει να κλείνεις 1 με 2 μήνες πριν και μόνο αν έχεις το θεό μπάρμπα βρίσκεις φτηνό εισιτήριο , ακόμη και η πράκτορας γούρλωσε τα μάτια της με την τύχη μας ! Λοιπόν ενώ περίμενα τη παρέα μου να διαλέξει τα αναμνηστικά της από το περίπτερο που βρίσκεται κοντά στο άγαλμα , και τι δεν είχε αυτό το περίπτερο μόνο της Παναγιάς τα μάτια δεν είχαν κάνει souvenir ,εγώ αρκέστηκα στο pin της Royal Horseguard, χάζευα χαλαρά τον κόσμο γύρω μου αφού τράβηξα και τα παρακάτω στιγμιότυπα , που ομολογουμένως δεν είναι και από τα καλύτερα ! Υπήρχαν άνθρωποι όλων των φυλών , τουρίστες επί τω πλείστων και ντόπιοι (τώρα τι ντόπιοι ; αγγλοσάξονες, πακιστανοί , μαύροι ....θα σας γελάσω) καθώς και νεαροί άγγλοι ντυμένοι και βαμμένοι σαν punk (τουλάχιστον εμένα έτσι μου φάνηκαν , τώρα αν η σημερινή νεολαία τους ονομάζει αλλιώς...). θα μου πείτε γιατί δεν τους αποθανάτισα ;Γιατί θέλαν παρακαλώ και να τους φωτογραφίσεις και να τους πληρώσεις , όχι ευχαριστώ , δεν πήρα. Ενώ χάζευα ξαφνικά με πιάνει ένα έντονο συναίσθημα ότι εδώ είναι ιδανικό μέρος να "βάλουν βόμβα" .Καλά λέω από μέσα μου ,κοίτα τι μας κάνουν οι ειδήσεις , έκανα τόσα χρόνια να ξαναπάω ταξίδι στο εξωτερικό και τώρα ούτε μια βόλτα στα αξιοθέατα δεν μπορούμε να απολαύσουμε . Το συναίσθημα εκεί , η παρέα(ένα άτομο) να καθυστερεί στα souvenir, ( τσιμουδιά περί βομβιστικού σεναρίου , μην χαλάσουμε την ευχαρίστηση των souvenir ),βλέπετε ήταν ολόκληρο σόι που έπρεπε να εξασφαλίσει ,παιδιά , εγγόνια, συμπεθέρους, ξαδέλφια και να πρέπει να εκφράζω και τη γνώμη για τα sous-verre με τη βρετανική σημαία ...Επιστρέφοντας στη γενέθλια χώρα μου μαθαίνω ότι λίγες ώρες αργότερα από την επίσκεψη μας στο άγαλμα του έρωτα , ανακαλύφτηκε από τους σκουπιδιάρηδες εκρηκτικός μηχανισμός ο οποίος δεν πρόλαβε να εκπληρώσει τον σκοπό της ζωής του !Και θέλω να πάω εθελόντρια στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου ....θα πάω ή δεν θα πάω ιδού η απορία !!!
Άγαλμα αφιερωμένο στο λόρδο Άσλεϊ , κόμη του Σάφτσμπερι της βικτωριανής εποχής και υπέρμαχο κοινωνικών και βιομηχανικών μεταρρυθμίσεων. Βρέθηκα λοιπόν με τη παρέα μου τέλη Ιουνίου 2007 στο Piccadilly Circus , τότε που άλλαξε ο πρωθυπουργός και υπήρχε μια γενική αναστάτωση στο Λονδίνο . Εν μέσω διακοπών και καθώς δεν είμαι φανατική των πολιτικών ειδήσεων , δεν είχα πάρει χαμπάρι το τι γινόταν. Μάλιστα βρήκα εύκολα εισιτήριο με το Eurostar που διασχίζει το τούνελ της Μάγχης (μέσα στο τούνελ πίσσα σκοτάδι ούτε που συνειδητοποιείς ότι ταξιδεύεις κάτω από τόνους νερού) , στην οικονομικότερη τιμή ενώ συνήθως πρέπει να κλείνεις 1 με 2 μήνες πριν και μόνο αν έχεις το θεό μπάρμπα βρίσκεις φτηνό εισιτήριο , ακόμη και η πράκτορας γούρλωσε τα μάτια της με την τύχη μας ! Λοιπόν ενώ περίμενα τη παρέα μου να διαλέξει τα αναμνηστικά της από το περίπτερο που βρίσκεται κοντά στο άγαλμα , και τι δεν είχε αυτό το περίπτερο μόνο της Παναγιάς τα μάτια δεν είχαν κάνει souvenir ,εγώ αρκέστηκα στο pin της Royal Horseguard, χάζευα χαλαρά τον κόσμο γύρω μου αφού τράβηξα και τα παρακάτω στιγμιότυπα , που ομολογουμένως δεν είναι και από τα καλύτερα ! Υπήρχαν άνθρωποι όλων των φυλών , τουρίστες επί τω πλείστων και ντόπιοι (τώρα τι ντόπιοι ; αγγλοσάξονες, πακιστανοί , μαύροι ....θα σας γελάσω) καθώς και νεαροί άγγλοι ντυμένοι και βαμμένοι σαν punk (τουλάχιστον εμένα έτσι μου φάνηκαν , τώρα αν η σημερινή νεολαία τους ονομάζει αλλιώς...). θα μου πείτε γιατί δεν τους αποθανάτισα ;Γιατί θέλαν παρακαλώ και να τους φωτογραφίσεις και να τους πληρώσεις , όχι ευχαριστώ , δεν πήρα. Ενώ χάζευα ξαφνικά με πιάνει ένα έντονο συναίσθημα ότι εδώ είναι ιδανικό μέρος να "βάλουν βόμβα" .Καλά λέω από μέσα μου ,κοίτα τι μας κάνουν οι ειδήσεις , έκανα τόσα χρόνια να ξαναπάω ταξίδι στο εξωτερικό και τώρα ούτε μια βόλτα στα αξιοθέατα δεν μπορούμε να απολαύσουμε . Το συναίσθημα εκεί , η παρέα(ένα άτομο) να καθυστερεί στα souvenir, ( τσιμουδιά περί βομβιστικού σεναρίου , μην χαλάσουμε την ευχαρίστηση των souvenir ),βλέπετε ήταν ολόκληρο σόι που έπρεπε να εξασφαλίσει ,παιδιά , εγγόνια, συμπεθέρους, ξαδέλφια και να πρέπει να εκφράζω και τη γνώμη για τα sous-verre με τη βρετανική σημαία ...Επιστρέφοντας στη γενέθλια χώρα μου μαθαίνω ότι λίγες ώρες αργότερα από την επίσκεψη μας στο άγαλμα του έρωτα , ανακαλύφτηκε από τους σκουπιδιάρηδες εκρηκτικός μηχανισμός ο οποίος δεν πρόλαβε να εκπληρώσει τον σκοπό της ζωής του !Και θέλω να πάω εθελόντρια στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου ....θα πάω ή δεν θα πάω ιδού η απορία !!!
No comments:
Post a Comment